ธรรมทายาทสูตร

ธรรมทายาทสูตร

        ภิกษุทั้งหลาย  พวกเธอทั้งหลายจงพากันเป็น  ธรรมทายาท  คือ        รับมรดกธรรมของเราเถิด  อย่าเป็น  อามิสทายาท  คือรับมรดกสิ่งของเลย  ความเป็นห่วงของเราในพวกเธอทั้งหลายนั้นมีอยู่เพียงว่า  ทำอย่างไรสาวกทั้งหลายของเราจึงพากันเป็นธรรมทายาท  ไม่เป็นอามิสทายาท  ดังนี้”

      “ภิกษุทั้งหลาย  หากแม้นพวกเธอทั้งหลายพากันเป็นอามิสทายาท  ไม่เป็นธรรมทายาทของเราแล้ว  พวกเธอทั้งหลายก็จะถูกเขาตราหน้าว่า  สาวกทั้งหลายขององค์สมเด็จพระบรมศาสดาล้วนแต่พากันเป็นอามิสทายาทกันอยู่โดยทั่วไป  หาได้เป็นธรรมทายาทไม่  ดังนี้  แม้เราเองก็จะถูกเขากล่าวโทษว่า  สาวกทั้งหลายขององค์สมเด็จพระบรมศาสดาล้วนแต่    พากันเป็นอามิสทายาททั้งนั้น  หาได้เป็นธรรมทายาทไม่  ดังนี้ 
ด้วยเหมือนกัน

      ภิกษุทั้งหลาย  หากแม้นพวกเธอทั้งหลายพากันเป็นธรรมทายาทไม่เป็นอามิสทายาทแล้วไซร้  พวกเธอทั้งหลายก็จะได้รับการยกย่องว่า  สาวกทั้งหลายขององค์สมเด็จพระบรมศาสดาล้วนแต่พากันเป็นธรรมทายาทกันอยู่โดยทั่วไป  หาได้เป็นอามิสทายาทไม่  ดังนี้  แม้เราเองก็จะได้รับการสรรเสริญว่า  สาวกทั้งหลายขององค์สมเด็จพระบรมศาสดา  ล้วนแต่พากันเป็นธรรมทายาททั้งนั้น  หาได้เป็นอามิสทายาทไม่  ดังนี้  ด้วยเหมือนกัน  เพราะฉะนั้น  ในเรื่องนี้

      ภิกษุทั้งหลาย  พวกเธอทั้งหลาย  จงพากันเป็นธรรมทายาท  คือ      รับมรดกธรรมของเราเถิด  อย่าเป็นอามิสทายาท  คือรับมรดกสิ่งของเลย  ความเป็นห่วงของเราในพวกเธอทั้งหลายนั้นมีอยู่เพียงว่า  ทำอย่างไรสาวกทั้งหลายของเราพึงเป็นธรรมทายาท  ไม่เป็นอามิสทายาท  ดังนี้”